De ondertussen klassiek geworden Mozesfilm “Prince of Egypt” staat sinds kort op Netflix. Het is een product van de Dreamworks-studio, zeg maar de enige echte concurrent van Disney als het gaat om zoetsappige animatie-musicals. Ook deze Bijbelflic doet sterk denken aan de bekende Disney-klassiekers als “Belle en het Beest” en “Doornroosje.” Niet voor niets zijn daar best de nodige liefhebbers voor, en ook “Prince of Egypt” biedt veel om van te genieten. Let wel: wie een bloedserieus stuk exegese verwacht is hier natuurlijk aan het verkeerde adres. Wel is er beeldschone animatie van het klassiekere soort (de film dateert alweer uit 1998!) gecombineerd met lekkere meezingers. Voor iets dat uit Amerika komt heeft het zelfs verbazend veel diepgang. De personages worden aardig uitgewerkt en de grote lijn van het Bijbelverhaal komt aardig uit de verf. Nogal wat details zijn natuurlijk wel uit de Californische duim gezogen en de registertrekkers “snotter” en “snik” worden verder en verder losgetrokken. Leo Feijen is er een absolute amateur bij.
Leuk voor een aangenaam avondje. Niks aan de hand.
English 
Dutch